sábado, 18 de agosto de 2018

Atrevir-se (Atreverse)

 Dry Martini Barcelona By Javier de las Muelas Cocktail Bar | Dry Martini

"Quines coses t'atrauen?", Va preguntar ell. "M'atrau tot, tot ho vull conèixer", va contestar ella.

Què és tot? La cosa contrària de gens? Les fronteres perden el seu sentit, difuminant-se quan veiem a la distància la silueta de quelcom que intuïm com un plaer que ens distraurà del fet quotidià.

Hi ha dues maneres d'apropar-se al BDSM, una és per necessitat, un desig que neix a la recerca d'allò que ens distreu de la (avorrida) quotidianitat. Com el drogoaddicte o l'alcohòlic que cerquen confondre la realitat, o com aquell que es llança des d'un avió sense paracaigudes. Què té de dolent fugir? Una altra forma d'acostar-se al BDSM també és per necessitat, tot i que no de fugir d'alguna cosa sinó d'apropar-se a alguna cosa, una necessitat que forma part del nostre ser, de la nostra personalitat, d'alguna cosa que envolta el nostre cor en forma de mà invisible.

Què importa si practiquem BDSM per anar o per venir? No existeix manera correcta a no ser que es tracti de la nostra manera. Fins i tot podem practicar BDSM per una barreja de totes dues coses, per fugir del punt quotidià, però també perquè quelcom ens menja per dins.

"Tot ho vull conèixer" sembla una resposta atrevida. Ningú no pot provar-ho tot, ningú hauria d'atrevir-se a tant. Però si ens oblidem d'aquest perillós "tot" ens trobarem en aquesta resposta l'actitud correcta per entrar en el BDSM: oblidar una mica el seny que neix de la quotidianitat i intentar-ho tot.


“¿Qué cosas te atraen?”, preguntó él. “Me atrae todo, todo lo quiero conocer”, contestó ella.

¿Qué es todo? ¿Lo contrario de nada? Las fronteras pierden su sentido, difuminándose cuando vislumbramos a lo lejos la silueta de algo que intuimos como un placer que nos alejará de lo cotidiano.

Hay dos maneras de acercarse al BDSM, una es por necesidad, un deseo que nace en la búsqueda de aquello que nos distraiga de la (aburrida) cotidianeidad. Como el drogadicto o el alcohólico que buscan confundir la realidad, o como aquel que se lanza desde un avión sin paracaídas. ¿Qué tiene de malo huir? Otra manera de acercarse al BDSM también es por necesidad, aunque no de huir de algo sino de acercarse a algo, una necesidad que forma parte de nuestro ser, de nuestra personalidad, de algo que rodea nuestro corazón en forma de mano invisible.

¿Qué importa si practicamos BDSM para ir o para venir? No existe manera correcta a no ser que se trate de nuestra manera. Incluso podemos practicar BDSM por una mezcla de ambas cosas, por huir de lo cotidiano, pero también porque tenemos un gusanillo que nos come por dentro.

“Todo lo quiero conocer” parece una respuesta atrevida. Nadie puede probarlo todo, nadie debería atreverse a tanto. Pero si nos abstraemos de ese peligroso “todo” encontraremos en esa respuesta la actitud correcta para adentrarse en el BDSM: olvidar un poco esa cordura que nace de la cotidianeidad e intentarlo todo.


No hay comentarios:

Publicar un comentario